Geachte heer Katan,

U bent wel ter penne, en daarom lees ik Uw stukjes graag. Maar op 10/11 april '10 stuitte ik in “Het Paleodieet” op een zinnetje dat mij voor raadselen stelt, namelijk dat megadoses vitamine C nergens goed voor zouden zijn. Het toeval wil dat ik vele artikelen heb gelezen van een lange reeks artsen, die in de jaren tussen 1940 en 2000 met megadoses vitamine C – tot wel honderden grammen per dag, zowel intaveneus als oraal - met succes zeer uiteenlopende ziekten hebben bestreden. Cathcart categoriseert zelfs ontstekingen aan de hand van de benodigde doses als “20 grams-ontsteking” of “200 grams-ontsteking”, etc. Ik ontleen die kennis aan de site DoctorYourself.Com waar die hele litteratuur in extenso is gepubliceerd.

Het raadsel is nu: zou die litteratuur U ontgaan zijn? Dat is toch haast niet denkbaar. Of kent U aan die bevindingen geen betekenis toe omdat U betwijfelt of het wel de vitamine C was, die voor herstel zorgde? Dan zou dus toevallig bij al die vele, vele tienduizenden patienten iets anders dan de vitaminebehandeling de doorslag moeten hebben gegeven, een delicatesse voor statistici! Of mag volgens U aan deze bevindingen geen enkele betekenis worden toegekend zolang niet dubbelblind placebo gecontroleerd bewezen is dat dit de werking van vitamine C was? Aan die stringente eis voldoet een groot deel van de gangbare medische practijk niet. Als elke stap voorwaarts in de ontwikkeling van de beschaving aan een zo stringente eis was onderworpen, zouden we nu nog in beestenvellen gehuld zijn. Het gewraakte zinnetje verdient dus op zijn minst nuancering. Het belang van de zaak werd onlangs nog gedemonstreerd door het verslag over een toerist in Australië die, geveld door Mexicaanse griep, in coma, nergens meer op reageerde. Toen de medici voorstelden de uitzichtloze behandeling te stoppen, eiste de familie, die wèl van bedoelde litteratuur op de hoogte was, dat eerst megadoses vitamine C, intraveneus, zouden worden beproefd. Na aanvankelijke tegenstand heeft men dit middel beproefd, met als gevolg dat de patient volledig van de griep is hersteld. Het gaat dus over een vitaal belang. Wellicht hadden sommige recente griepdoden op dezelfde wijze gered kunnen worden!

Met vriendelijke groet en hoogachting, H.G. van der Waals, Amsterdam.   
 
 
Naschrift Martijn Katan
Volgens de site DoctorYourself.Com geneest vitamine C alcoholisme, slangenbeten, kanker, hart- en vaatziekten, zonnesteek, multiple sclerose en hernia.[1] Dat wordt geïllustreerd met verhalen over wonderbaarlijke genezingen. Systematisch onderzoek laat echter iets anders zien. In Engeland kregen 10.000 patiënten vijf jaar lang een kwart gram vitamine C plus andere vitamines en 10.000 anderen een foppil. Dat gaf geen enkel verschil in ziekte of sterfte.[2] De Mayo Clinic gaf 250 kankerpatiënten 10 gram vitamine C of placebo en zag geen verschil in overleving.[3] Ook ander onderzoek laat geen effect van megadoses vitamine C zien. En die toerist in coma? Dat is een verhaal op internet van een kliniek die deze behandeling verkoopt. Bewijzen is iets anders.[4]
 

 
 
 
[3] Creagan ET, Moertel CG, O'Fallon JR, Schutt AJ, O'Connell MJ, Rubin J, Frytak  S. Failure of high-dose vitamin C (ascorbic acid)