play / pauze / stop

  

Alles wat je kan eten is wel eens uitgemaakt voor superfood. Eieren bijvoorbeeld, of chocola. Maar meestal worden er met superfood gezonde sapjes bedoeld, met antioxidanten erin. Jús is een goed voorbeeld. Het heet ook wel Jús23. De fabrikant is een beetje vaag over wat erin zit, maar het lijkt vooral vruchtensap en kruiden te zijn.[1] Hun website suggereert dat het helpt bij kanker, Parkinson, astma, wintertenen, extreme jeuk en alles wat een mens verder nog kan mankeren. Wetenschappelijke onderbouwing van die ziekteclaims is er niet.[2] Het is pure misleiding of eigenlijk gewoon bedrog.

Dit soort sapjes wordt vooral verkocht via netwerken waarin een handelaar het verkoopt aan vrienden en familie, en meteen probeert hen ook weer tot tussenhandelaar te maken.[3] Zo krijg je een piramide van verkopers en subverkopers.[4] In die piramide stroomt het geld van onderin naar bovenin. De mensen aan de top worden er steenrijk van. In Amerika heet dat multi level marketing.[5] Het is een systeem dat zich goed leent voor oplichterij. De Amerikaan Bernie Madoff verdiende er $65 miljard mee totdat zijn piramide twee jaar geleden instortte.

Hoe komt iemand er toe om €44,95 te betalen voor een fles vruchtensap? Ik denk dat dat een kwestie is van vertrouwen. We hebben meestal meer vertrouwen in bekenden dan in vreemden, en met al die verhalen op internet en op de TV weet je al helemaal niet meer wie je moet geloven. Daarom vertrouwen we liever op een vage vriendin dan op een minister. Zo’n aardig iemand zal je toch niet bedriegen? Als die vriendin uitlegt hoe geweldig gezond die dure fles is geloof je dat eerder dan als hij gewoon in de supermarkt ligt met een folder erbij. En die vriendin doet haar uiterste best, want het gaat om veel geld.

Ik denk dat we wat kritischer moeten zijn op vrienden die ons iets willen verkopen. Trouwens, iemand die snel rijk probeert te worden door jou superdure vruchtensap te verkopen — is dat nou een vriend?