Die begon 40 jaar geleden met suikers en kleurstoffen. Als een kind die niet meer kreeg leek het rustiger te worden. Maar kwam dat door wat er in het eten zat of door wat het kind en de ouders geloofden? Gedrag zit in de hersenen, en het is erg beïnvloedbaar. Voor pijn geldt dat net zo. Als uw kind een gat in zijn knie valt en u geeft er op een overtuigende manier een kusje op dan wordt er in zijn hersenen een natuurlijk soort morfine gevormd en doet het echt minder pijn.[3] Je kunt dat suggestie noemen, maar het werkt wel.
Om uit te zoeken of het effect van dieet op ADHD komt door dat type suggestie, of echt door iets in het eten, moet het kind twee verschillende diëten krijgen. Die moeten er hetzelfde uitzien en smaken maar het ene bevat suiker — of kleurstof — en het andere niet, en niemand mag weten wat waarin zit. Bij zulk onderzoek blijkt suiker niets te doen op ADHD[4] [5]. Kleurstoffen hebben bij sommige kinderen wel effect, maar groot is het niet.[6]
Het probleem met het nieuwe onderzoek naar ADHD is daarom dat het niet was geblindeerd: de kinderen wisten dat ze op dieet stonden, want dan kregen ze alleen maar rijstwafels, peren en groenten. Zo ziet het dieet er namelijk uit. En het hielp enorm. Was dat nou allemaal suggestie? Dat hoeft niet. Het moet verder worden onderzocht, dan liefst geblindeerd, dus met twee verschillende diëten waarvan er maar één het echte dieet is. Het meeste wat wetenschappers vinden werkt uiteindelijk niet, maar soms werkt iets wel, en dan heb je iets bereikt. Wie weet is het nieuwe dieet dus toch een schot in de roos, en dan kan het gebruik van peppillen tegen ADHD hopelijk omlaag.
McCann D, Barrett A, Cooper A, Crumpler D, Dalen L, Grimshaw K, Kitchin E, Lok K, Porteous L, Prince E, Sonuga-Barke E, Warner JO, Stevenson J. Food additives and hyperactive behaviour in 3-year-old and 8/9-year-old children in the community: a randomised, double-blinded, placebo-controlled trial. Lancet 2007 Nov;370(9598):1560-1567.