We zijn nooit zuinig geweest op die azolen. Je kunt ze overal kopen, en ze worden in grote hoeveelheden gebruikt in de landbouw. Per jaar wordt in Nederland 400 kilo azolen gebruikt bij mensen en 130.000 kilo in de landbouw.[1] Aspergillus is een schimmel die op het land voorkomt maar ook voor mensen gevaarlijk kan zijn. In 2000 werd er voor het eerst zo’n Aspergillus schimmel ontdekt die met azolen niet meer weg te krijgen was. Intussen is al 5% resistent en het aantal groeit van jaar tot jaar.[2] Waarschijnlijk komt dat door het spuiten met azolen in de landbouw. Tarwe en druiven voor de wijn worden er uitgebreid mee besproeid. Dat is een reden om biologisch brood te eten en biologische wijn te drinken, maar zolang er akkers worden bespoten met azolen en waaien de resistente schimmels de hele wereld over.
Net als we geen antibiotica moeten verspillen aan varkens en kippen moeten we geen schimmelwerende middelen in de landbouw gebruiken, want we hebben ze zelf nodig. En dan gaat het om ernstige ziekten, niet om kalknagels.
[1] Verweij PE, Snelders E, Kema GHJ, Mellado E, Melchers WJG. Azole resistance in Aspergillus fumigatus: a side-effect of environmental fungicide use? Lancet Infect Dis 2009 Dec;9(12):789-795.
[2] NETHMAP 2010. Consumption of antimicrobial agents and antimicrobial resistance among medically important bacteria in the Netherlands. Stichting Werkgroep Antibiotica Beleid en RIVM, 2010.