5 Juli - Fietsen naar Bejing

Gisteren vertrok de Tour de France. Ik moest daarbij denken aan Maarten Borgers, die fietst momenteel door de woestijn van Kazakstan richting de Chinese grens.[i] Eind maart is hij begonnen in Amsterdam. De Tour is 3600 km, maar Maarten heeft er al meer dan het dubbele opzitten. Einddoel is Bejing, dat is nog 4000 km. Hij doet het om geld in te zamelen voor kinderen met spierziekten, maar natuurlijk ook voor de kick. Hij heeft zich wel goed voorbereid, en daarom kwam hij een paar maanden geleden bij mij voor voedingsadviezen. Hij dacht dat hij vitamines moest slikken en eiwitten. Dat heb ik hem uit zijn hoofd gepraat. Voor zo'n tocht zijn maar twee dingen belangrijk. Het eerste is: hoe voorkom je dat je afvalt? Als Maarten op een dag 100 km fietst heeft hij 5000 kcalorieen nodig,[ii] en tijd om uitgebreid te eten heeft hij niet. Voor Tour de France renners is dat helemaal een probleem.[iii] Die halen dan ook de raarste trucs uit om maar genoeg binnen te krijgen. Ze laten zich zelfs ’s avonds intraveneus vloeistof met vet en suiker toedienen via een naald in een ader.[iv] Daar zijn ongelukken mee gebeurd.

Mijn eerste advies aan Maarten was dus: pak zoveel mogelijk calorieen.. Dat zal in Kazakstan neerkomen op knollen en pappen liefst met olie of vet, want calorieën uit vet glijden gemakkelijk naar binnen. Groenten heb je in dit seizoen overal dus dat is geen probleem. Hij moet ook vlees en vis eten. Geitenogen, eendelever, kamelenhersens, allemaal best. Dat levert ijzer, zink, vitamine D en vitamine B12.

Mijn tweede advies was: pas op voor voedselinfecties. Zelfs bij ons bederft het eten in deze tijd snel. In die gloeiende hitte van Kazakstan, zonder koelkasten en zonder een fatsoenlijke Voedsel- en Waren Autoriteit moet je dus ontzettend op je hoede zijn.