alt
play / pauze / stop
{play}images/stories/mp3/2010-01-04-BNR-Hartslag-in-het-rode-gebied.mp3{/play}
 
Mijn goede voornemen voor 2008 was fitnessen. Ik wist niet of ik het leuk zou vinden, want  ik vond hardlopen zonder vooruit te komen een beetje raar. Maar al gauw was ik er aan verslingerd. Vooral spinnen vind ik lekker, dat is je in het zweet trappen op een stilstaande fiets. Ik doe het in een groep met een trainster en harde muziek. En ik draag er een hartslagmeter bij. Ik vond het leuk om elke les even zo hard mogelijk te trappen en te kijken hoe hoog ik kon komen.
 
Onlangs vertelde ik trots aan een bevriende cardioloog dat ik nu 183 slagen per minuut haalde. Hij reageerde daar wat bedenkelijk op. Het was niet heel gevaarlijk, zei hij, maar soms kregen mensen daar hartproblemen van. Ik moest ineens denken aan het verhaal over de oorsprong van de marathon, twee en een half duizend jaar geleden. Toen rende een Griekse soldaat na een veldslag bij het stadje Marathon 42 kilometer naar Athene, stamelde daar: “we hebben gewonnen”, en viel dood neer. Tijdens de Kerstvakantie heb ik mij erin verdiept hoe vaak zoiets voorkomt.
 
Het blijkt zeldzaam te zijn, en de voordelen van bewegen zijn veel groter dan de nadelen. Bewegen verlaagt de kans op een hartaandoening, en het helpt ook tegen diabetes en tegen hoge bloeddruk. Er zijn zelfs aanwijzingen dat het darmkanker voorkomt. Maar een enkeling krijgt inderdaad tijdens het sporten een hartaanval. Bij hartpatiënten is dat één op de 800 per jaar.
 
Bij gezonde mensen blijft één op de 15000 per jaar dood tijdens inspanning.[1] Het maakt daarbij veel uit wat je conditie is. Als iemand van boven de 40 met een matige conditie zich ineens uit de naad gaat rennen gaat zijn hartslag ver in het rood en dat is riskant. Je moet het voorzichtig opbouwen, bijvoorbeeld in het begin niet hoger dan zeg 130 hartslagen per minuut en dan elke maand één slag erbij. Maar ook bij ouderen met een goede conditie neemt de kans op hartproblemen toe als ze zich maximaal inspannen. Mijn vriend de cardioloog had dus gelijk. Ik blijf voortaan onder de 165 slagen per minuut. Jammer, want ik vond die recordjacht wel leuk.

 

[1] Thompson PD et al ; American Heart Association Council on Nutrition, Physical Activity, and Metabolism; American Heart Association Council on Clinical Cardiology; American College of Sports Medicine. Exercise and acute cardiovascular events placing the risks into perspective: a scientific statement  from the American Heart Association Council on Nutrition, Physical Activity, and  Metabolism and the Council on Clinical Cardiology. Circulation. 2007.

von Klot S. Intensity of physical exertion and triggering of myocardial infarction: a case-crossover study. Eur Heart J. 2008.